عبدالواحد موسویلاری، نایب رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان و وزیر کشور دولت اصلاحات با اشاره به مشکلاتی که در کشور وجود دارد درباره راهحل موجود برای حل این موضوعاتن بیان کرد: راهحل این است که راه را برای گفتوگوی ملی باز کنیم باید همه کسانی که در جامعه حضور دارند و علاقهمند به کشور هستند، زیر چتر نظام فعالیت کنند و لکنت زبانشان برای بیان دیدگاهها از بین برود.
او همچنین افزود: باید شرایطی را به وجود بیاوریم که همه سلیقهها و جریانهای خواهان نظام و ایران بمانند و از همه مهمتر بتوانند با یکدیگر گفتوگو کنند. سرکوب سلایق هیچ وقت مشکل را حل نکرده است ما باید به سمت گفتوگوی ملی برویم، گفتوگویی که مشکلات را حل و بر طرف کند. برخی از مهمترین قسمتهای این گفتوگو را در زیر بخوانید:
*امروز معتقدم در آن سالها ( ابتدای جنگ و انقلاب) آزادی عمل بیشتری داشتیم روزنامهها مشغول به کار بودند، احزاب فعالیت میکردند و انتخابات که نماد و مظهر حضور مردم بود، بدون هیچ مشکلی برگزار میشد
*برخلاف بعضیها که میگویند قانون اساسی باید اصلاح شود زیرا جواب نمیدهد، من معتقدم باید از ظرفیتهای این قانون استفاده کنیم چون ما آنطور که باید از آنها استفاده نکردهایم.
*رانتخواری در تعارض با عدالت است، اگر اقتصاد رانتی شود و یک عده خاص از آن استفاده کنند، عدالت قربانی میشود.
*امروز که دیگر نمیشود چیزی را از مردم پنهان کرد، باید دولت، دستگاههای قضایی و قانونگذاری ما شفافسازی کنند و همه تصمیمات را در اختیار دید مردم قرار دهند.
*بعد از چهل سال تجربه حکومتداری باید به این نتیجه رسیده باشیم که تداوم راه انقلاب وابسته به اعتماد عمومی است که از طریق شفافیت، تماس با مردم و پذیرش خطاها و اشتباهها معنا پیدا میکند.
*اینکه مردم بروند برای گرفتن یک کیلو گوشت صف بایستند چقدر با شأن مردم و انقلاب سازگاراست؟
*وقتی مسئولی بداند زیر ذربین افکار عمومی قرار دارد قطعا حواسش را بیشتر جمع میکند تا این که بداند به هیچکس قرار نیست پاسخ دهد.
*معتقدم همان ایادی و عوامل بیرونیها در داخل هم روی یک مسئله کار میکنند و آن ایجاد اختلاف، چند دستگی و شکستن انسجام ملی است، زیرا اعتماد متقابل دولت-ملت برای آنها بسیار خطرناک است و ضربه زدن به این مهم را یک اصل میدانند.
*براندازان و کسانی که آرزوی از بین رفتن این نظام را دارند قطعا نمیخواهند اصلاحی صورت گیرد بنابراین آنها نباید با اصلاحطلبان موافق باشند زیرا مانع آنان هستند.
*اصلاحپذیر نبودن و نیاز به اصلاح نداشتن نتیجهاش یک چیز میشود ولو اینکه گروهی با هدف دفاع از نظام این حرف بزنند، آن گروه دیگر برای سرنگونی نظام این مسئله را بیان میکنند.
*مردم استقلال ملی، آزادی و حضور بیدغدغه در عرصههای مختلف سیاسی اجتماعی میخواستند
*راهحل این است که راه را برای گفتوگوی ملی باز کنیم باید همه کسانی که در جامعه حضور دارند و علاقهمند به کشور هستند، زیر چتر نظام فعالیت کنند و لکنت زبانشان برای بیان دیدگاهها از بین برود.
*باید شرایطی را به وجود بیاوریم که همه سلیقهها و جریانهای خواهان نظام و ایران بمانند و از همه مهمتر بتوانند با یکدیگر گفتوگو کنند. سرکوب سلایق هیچ وقت مشکل را حل نکرده است ما باید به سمت گفتوگوی ملی برویم، گفتوگویی که مشکلات را حل و بر طرف کند.
*اعتقاد دارم همه آنهایی که نمیگذارند جامعه ما به سمت یک وحدت و یکپارچگی پیش برود دانسته و یا ندانسته در دامی افتادهاند که بیرونیها میخواهند، آنها هدفشان این است که این جامعه روی انسجام نبیند، در داخل هم یک عده شروع کردهاند به حذف، تخریب و ایجاد کینه و نفرت بین آحاد جامعه که این کار بسیار خطرناک است و میتواند مشکلاتی را برای ما به وجود بیاورد.
*زمینهساز فساد دو چیز است عدم شفافیت و رانت. اگر ما زمینههای رانت را از بین ببریم قطعا فرصت رانتخواری به وجود نخواهد آمد و اگر این فرصت به ملت داده شود در یک فضای شفاف بتوانند با دولت مواجه شوند، بخش قابل توجهی از عواملی که منجر به فساد میشود، دیگر صورت نمیگیرد.
*هنگامی که جنگ شروع میشود به طبع بخشی از آن چیزی که قرار بود محقق شود با مشکل روبهرو میشود و بخشی از برنامههایی که برای توسعه تدوین شده است، مغفول میماند.
منبع: ایلنا