برای عده ای،موضوع حجاب،آتش تهیه انتخاباتی است
خرداد؛ احمد مازنی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در روزنامه ایران نوشت:روز بیست و یکم تیرماه در تقویم رسمی ایران روز «عفاف و حجاب» نام گذاری شد. 84 سال قبل، در چنین روزی مردم ایران در مقابل استبداد رضاخانی قیام کردند و در مسجد گوهرشاد به جرم دفاع از حیثیت و عفت بانوان ایرانی به خاک و خون کشیده شدند.
یاد و نام شهیدان آن واقعه خونین را گرامی می‌دارم و با استفاده از این فرصت چند نکته را یاد آور می‌شوم:
موضوع عفاف که کمتر مورد توجه قرارمی گیرد فراتر و مهم‌تر از حجاب است چه بسا افرادی که حجاب شان منجر به عفاف نشود، به عبارت دیگر حجاب باید مقدمه عفاف باشد. اساس اسلام سعادت و نجات آدمی است و باورهای دینی و احکام اخلاقی و فقهی در احکام الهی مربوط به پوشش زن نیز با این فلسفه و حکمت حکیمانه صادر شده است. زن با رعایت حجاب اسلامی، به تهذیب و تزکیه نفس و ملکات نفسانی پرداخته و قرب الهی را فراهم ساخته و زمینه رشد معنوی مردان را هم در اثر حفظ نگاه فراهم می‌کند. حجاب و پوشش اسلامی و به تبع آن، حفظ نظام خانواده نیز از آن رو ارزش دارند که تأمین کننده سعادت آدمی و منشأ قرب الهی هستند.
اگر نگوییم مهم‌ترین لااقل می‌توانیم بگوییم یکی از مهم‌ترین منابع معتبر و در دسترس همگان در مورد حجاب کتاب «مسأله حجاب» اثر استاد شهید مرتضی مطهری است که امام امت در مورد ایشان فرمودند «آثار او بی استثنا خوب و انسان ساز است»
استاد مطهری واژه «حجاب» را به مفهوم پرده نشینی، مناسب نمی‌دانند و واژه «ستر» به معنی پوشش را مناسب‌تر می‌دانند.
چادر نماد زنان ایرانی بویژه بانوان تراز انقلاب اسلامی است، اما پوشش زن مسلمان لزوماً چادر نیست بلکه فقهای عظام حدودی را برای پوشش زن مسلمان در مقابل نامحرم تعیین کرده اند که مراعات این حدود می‌تواند با هر نوع پوشش دیگری باشد.
هر چند بسیاری از زنان و مردان مؤمن نسبت به ولنگاری و هنجارشکنی برخی افراد انتقاد جدی دارند و این انتقاد ربطی به گرایش سیاسی آنان ندارد اما جماعتی که هر از چند گاهی یکی از ارزش‌ها را ابزار مقابله با رقیب و بالا رفتن از نردبان قدرت قرار می‌دهند از پوشش زنان نیز ابزاری ساخته‌اند برای کسب قدرت؛ بنابراین آنچه در بعضی از تریبون‌ها شاهد آن هستیم به نظر می‌رسد بیش از آنکه در دفاع از حجاب و عفاف باشد آتش تهیه انتخابات است و در ادامه همان روش همیشگی مدعیان ارزش‌ها تعریف می‌شود و زنان و مردان مؤمن ایرانی فریب این معرکه‌ها را نخواهند خورد.
از سوی دیگر آن چه در برخی محافل به نام اصلاح‌طلبان تحت عناوینی چون حجاب اجباری و اختیاری مطرح می‌شود نیز پوست خربزه‌ای است که اصلاح‌طلبان باید مراقب باشند. این طیف به نام دفاع از آزادی این مسائل را مطرح می‌کنند. در حقیقت آزادی در اسلام برای این است که به رشد و تعالی برسیم درحالی که در غرب آزادی تعریف دیگری دارد.
نکته دیگری که متذکر می‌شوم، این است که قانون برحسب حقوق اجتماعی شکل می‌گیرد و زمانی که حجاب به عنوان قانون به یک حق عمومی بدل شد، باید مورد احترام همه قرار گیرد. نفی حق عمومی به خوش آمدن یا نیامدن نیست بلکه به عنوان روشی برای اعمال نظم در جامعه تلقی می‌شود.
رفتار دو جریان در نفی یا تأیید قانون حجاب، افراطی است و رفتار افراطیون هیچ گاه نمی‌تواند مبنای قضاوت قرار گیرد. معتقدم زبان ترویج یک امر قانونی و شرعی باید زبانی نرم و عالمانه باشد و زبان دفاع از قانون و نظم زبانی مقتدرانه. آنچه به عنوان حجاب قانونی مطرح می‌کنیم در واقع دفاع از هویت دینی جامعه است و بر اساس همان اصول و آرمان‌هایی است که مردم برای آنها برخاستند و مبارزه کردند. بر این موضوع نیز تأکید دارم که مراقب افراطیون در دو طیف باشیم و به جای جدال با یکدیگر گفت وگو کنیم.
