ابراز تاسف از یک سال معطل کردن مجمع تشخیص
برخی فکر میکنند که این سازمانها و کنوانسیونها ایجاد شدهاند تا به کشور ما لطمه بزنند.
خرداد؛ حسین میرمحمدصادقی در روزنامه ایران نوشت:بسیاری از کنوانسیونها، از جمله کنوانسیون جرایم سازمان یافته فرا ملی یا پالرمو مواردی را پیش‌بینی کردهاند که ما از مدتها قبل در قوانین خود آن را مورد توجه قرار داده‌ایم.
منع پولشویی و مسائلی از این دست، حرف جدیدی برای گفتن ندارند و همانی است که در قوانین داخلی ما هم به آن اشاره شده است. ضمن اینکه در همین کنوانسیون برخلاف دغدغههای مطرح شده از سوی مخالفان تصویب، این چنین نیست که یک نظام بازرسی تعیین شده باشد و نهادی از خارج بیاید و بازرسیهای خاصی را انجام دهد.
مواردی که در کنوانسیون جرایم سازمان یافته به آن اشاره شده در قوانین داخلی ما هم وجود دارد و خود ما نیز بعضاً دغدغه‌هایی را در مورد آن جرایم داریم. ولی بالطبع پیوستن به کنوانسیونهای بینالمللی می‌تواند باعث همکاری‌های بین کشورها شده و از این جهت به تلاشهایی که خود ما هم در برخی از این حوزه ها در داخل کشور انجام داده‌ایم، جامه عمل بپوشاند.
قطعاً پیوستن به کنوانسیونهایی که مدت‌هاست به بحث اصلی کشور تبدیل شده، با توجه به حق شرطهایی که دولت برای آن تعیین کرده، بهتر از نپیوستن به آن است. اگر ما به این کنوانسیون نپیوندیم یعنی خودمان به دنیا اعلام میکنیم که ما نمی‌خواهیم این موارد را رعایت کنیم. این در حالی است که در عالم واقع بسیاری از آنان را رعایت میکنیم. حال به فرض آنکه بعد از الحاق ایران به این کنوانسیون معلوم شود که منافع کشور این گونه تأمین نمیشود که البته به نظر من اینگونه نخواهد بود، جای نگرانی وجود ندارد. چرا که هر کشوری همانطور که در ورود به یک کنوانسیون آزاد است در خروج از آن هم آزاد است. قریب به 200 کشور به کنوانسیون جرایم سازمان یافته یا پالرمو پیوستند، پس اینطور نیست که این کشورها برای منافع ملی خود ارزش قائل نباشند و فقط استقلال و منافع ملی برای ما مهم باشد.
ما باید به این کنوانسیونها بپیوندیم ولی لازم است که در مواردی حق شرطهای لازم را هم بگذاریم. مانند همان کاری که در مواردی همچون پیمان نامه حقوق کودک انجام شد و دولت ایران با حق شرط‌ها و تحفظ‌هایی به آن پیوست.
نگرانی و دغدغه برخی از داخلیها برای پیوستن به این کنوانسیون ناشی از این است که بعضی کلاً نسبت به سازمانها و معاهدات بینالمللی بدبین هستند و فکر میکنند که این سازمانها و کنوانسیونها ایجاد شدهاند تا به کشور ما لطمه بزنند. در حالی که بسیاری از اینها ناشی از همکاری بین کشورها برای رسیدن به اهداف مشترکشان است.
یک سال گذشت و متأسفانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد پیوستن ایران به این کنواسیون اظهار نظر نکرد. با توجه به این اتفاق عملاً راه قانونی زیادی باقی نمانده تا بحث الحاق ایران به کنوانسیون از آن طریق بتواند انجام شود و البته معلوم هم نیست که چه اتفاقی در این زمینه در زمان باقیمانده خواهد افتاد.
