فشلی در مهم‌ترین مولفه ضد کرونایی!
سرویس اجتماعی خرداد: ویروس کرونای جدید نه خطرناک تر از ویروس آنفلونزا است و نه حتی آمار مرگ و میر آن نزدیک به اسلاف قبلی و حتی آنفلونزاهای عادی است اما به دلیل انتقال سریع و انتشار پر سرعت ترس و رعب خاصی را در جهان و حالا این روزها در ایران رقم زده است.
به گزارش خرداد، شاید بارزترین وجه آسیب زای این ویروس شیطان و بازیگوش و خطرناک ترسی است که به جان مردم انداخته و استرسی است که بر سطوح مختلف جامعه طنین انداز می کند، عطف به همین موضوع مهم ترین راهکار مبارزه با این ویروس نیز اعتماد آفرینی و آرامش بخشی به سطوح مختلف جامعه است که تنها و تنها در گرو یک مولفه حیاتی و مهم است و آن چیزی نیست جز «اطلاع رسانی» بهنگام سنجیده و درست به افکار عمومی.
هر گونه خبط و خطا در این عرصه اثرات ناخوشایند و جبران ناپذیری بر افکار عمومی گذاشته و تبعات نامطلوبی در جامعه خواهد داشت. در نبود اطلاع رسانی درست بازار شایعه و اخبار انحرافی و تشویش اذهان عمومی داغ می شود و در پیامد آن اعتماد رخت بر می بندد و هیجان و احساس بر عقلانیت غلبه یافته و ضریب آسیب پذیری جامعه افزایش می یابد.
مردم به طور طبیعی و غریزی در بحران ها کنج انزوا نگزیده و ساکت و منفعل به تماشا نمی نشینند و به دنبال کسب خبر و اطلاعات و آمار درباره آنچه دغدغه مند آن هستند، خواهند بود در سکوت و انفعال رسانه های رسمی و منابع موثق خبری طبیعی است که رسانه های غیر مرجع و اخبار غیر موثق و شایعه ها دست به دست شده و سبد فکری و خبری مردم را پر می کند.
دوران عهد عتیق هم نیست که مردم دسترسی به اخبار و اطلاعات و داده ها نداشته باشند و پنهان کاری و فقدان شفافیت توجیه پذیر باشد، کاری که گویا هنوز مسئولان محترم ما بدان اعتنا و التفات دارند و نمی خواهند تغییر زمان و ادوار و دگرگونی شرایط را لحاظ کرده و خود را منطبق با آن تغییر داده و روزآمد کنند.
غیر از اطلاع رسانی فشل و بسیار ناکارآمدانه ای که از سوی وزارت بهداشت در این مدت انجام پذیرفته و این نکته بر هیچ اهل فنی پوشیده نیست، ساعاتی پیش خبر آمد که قرار است فردا در جلسه غیر علنی وزیر بهداشت به نمایندگان در خصوص وضعیت ویروس کرونا در کشور توضیحاتی ارائه دهد!!
حال سئوال اینجاست که چرا ما هر چیزی را امنیتی کرده و نگاه تهدید محورانه به آن داریم؟ چرا شفاف با مردم سخن گفته نمی شود و پنهان کاری انجام می پذیرد؟ آیا در نبود آمار و اطلاعات درست زمینه برای شایعه پراکنی و موج سورای فرصت طلبان فراهم نمی آید؟ اعتماد عمومی با این دست
نهان گویی ها و مخفی کاری ها چگونه وضضعیتی خواهد داشت؟
و در نهایت چرا ما هیچ گاه و در هیچ حوزه ای نمی خواهیم و نمی توانیم روند اطلاع رسانی درست را پیشه کنیم و چرا یاد نمی گیریم که از این طرز رفتار و رویکرد بیش از هر چیز آسیب خورده ایم!
