دولت تصمیمات خود را با ترس و لرز اتخاذ می‌کند

‏ برای مثال، در همین تعطیلات عید دولت می‌توانست اعلام کند به کسانی که قصد رفتن به ‏مسافرت دارند، بنزین آزاد ارایه نخواهد کرد. متاسفانه با شیوع کرونا در کشور همه حالتی از شوک ‏داشتند و دولت هم کمربندهایش را محکم نبست. دولت باید از همان ابتدا وضع کشور و وجود تحریم‌‏ها را شفاف با مردم در میان می‌گذاشت. اینکه بخواهیم قضایا را عادی جلوه دهیم درست نیست. اگر به ‏استقبال مشکلات نرویم مشکلات بیشتر  و به بحران تبدیل می‌شود. ‏
البته نباید از این مسأله هم گذشت که دولت تنها است و برخی از نهادها هستند که چوب لای چرخ ‏دولت می‌گذارند و برخی هم انتظارات و توقعاتی را بیان می‌کنند که دور از دسترس است. برای مثال ‏پس از تعطیلات نوروز در مجلس صحبت از طرح تعطیلی کشور شد که واقع‌بینانه نبود. نمی‌شود ‏مملکت را تعطیل کرد. این وضع بحرانی نیاز به بررسی دقیق دارد و باید با برنامه‌ریزی عمل ‏کرد. اما اینکه بخواهیم کارخانه‌های کشور را تعطیل کنیم امکان‌پذیر نیست. مگر می‌شود دولت تنها ‏پول پرداخت کند و صنعت کشور تعطیل باشد؟
باید بپذیریم که با وجود تحریم‌ها و شیوع کرونا درسال جدید با مشکلات زیادی مواجه خواهیم‌بود. ما ‏زمانی درگیر جنگ بودیم و سعی کردیم متناسب با آن تصمیم‌گیری کنیم. الان هم با توجه به اینکه ‏شیوع ویروس کرونا با تحریم‌ها همزمان شده باید مثل آن دوره فکر کنیم؛ باید در هر شرایطی طراحی‌‏های لازم را برای گذر از بحران‌ها داشته باشیم‎.