وقتی به جای پاسخگویی طلبکار هم می‌شوند
شما اصلاحات را منهدم کردید؛ دنبال خدمت تازه هم هستید؟!
حال طبیعی و عقلانی هم باشد، موسم؛ موسم پاسخگویی و جواب دهی این نمایندگان است که چگونه و چرا اینگونه سرمایه اجتماعی چند ده ساله اصلاح طلبان را منهدم کرده اند؟ حالا دیگر وقت پاسخ است هر چند دیر و فاقد اثر گذاری ملموس اما حداقل حق رای دهندگان و بدنه اجتماعی پاسخ گویی آقایان و نمایندگان منتخب است
سرویس سیاسی خرداد- رضا رئیسی: زمستان 94 و اردیبهشت 96 صف های چند صد متری رای دهندگان در کنار شعب و حوزه های رای گیری بهت و حیرت ناظران را در پی داشته و از همراهی و همنوایی و سنگ تمام بدنه اجتماعی اصلاح طلبان در مشارکتی معنادار خبر می داد، دو سال و اندی بعد اما هیچ خبری از صف های دور و دراز و مشارکت خیر کننده نبود، سقوط و نزولی محسوس و ملموس که خبر از ثمر بخشی تلاش های انهدامی جماعتی مدعی بود که بر موج همراهی و همدلی مردم برای رسیدن به صندلی های قدرت سوار شدند اما با ناکارآمدی و اشتباهات پی در پی خود تیشه به ریشه زدند و شان و اعتبار اجتماعی اصلاح طلبان در بدنه اجتماعی حامیان را به ثمن بخس بر باد دادند.
به گزارش خرداد، البته که کارشکنی های مخالفان در عدم کامیابی اصلاح طلبان در پیش برد برنامه های اعلامی و وعده های انتخاباتی نمی تواند بی تاثیر باشد اما چه زمانی اینگونه نبوده و مشکلات اینچنینی در برابر اصلاحات قرار نداشته است. اساسا در همه جوامع و در همه دوران ها مقاومت در برابر اصلاحات یک امر بدیهی و طبیعی بوده و گزاره عجیب و غریبی نیست.
نکته آنکه مردم به خوبی این نکات را درک کرده و هر گاه که اصلاح طلبان را جدی در پیش برد اهداف و منویات اصلاحی دیده اند، فروگذاری نکرده و سنگ تمام گذاشته اند، آنگونه که در انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی او را تنها نگذاشته و بیش تر از قبل پای کار صندوق رای آمدند یا حتی در تک رای خود به علی مطهری حرف معنادار خود را زدند و حتی در حالیکه دولت اول روحانی نتوانسته بود بسیاری از وعده های انتخاباتی را محقق کند با طیب خاطر و مشارکتی بی سابقه بیش ترین میزان رای تاریخ ایران را به یک رئیس جمهوری منتخب دادند.
اما چه شد که در طول این دو سال و اندی مردم اینگونه واکنش نشان دادند و بعد از چهار سال به شماری از منتخبان مجلس که میلیون ها رای داده بودند، این بار چند ده هزار رای هم ندادند؟
مردم به خوبی سره از نا سره را می شناسند، تفاوت شعار تا عمل را می بینند، دیکته نوشته شده آقایان را مرور می کنند و روابط و سکنات و وجنات آنان را زیر نظر ندارند و بر اساس آن به قضاوت می نشینند.
وقتی از نظر عموم مردم، نمایندگان مجلس دهم به خصوص در فراکسیون امید توانایی اصلاحات حداقلی را نداشته و حتی عزم جدی در این زمینه را نمی بینند و ناکارآمدی آنان به وضوح در ذوق هم می زند، وقتی در انتصابات و سئوالات از وزرا نقش لابی گری های خاص و منفعت محورانه را مشاهده می کنند و در ارتباطات نمایندگان نکات سئوال برانگیز و دافعانه ملاحظه می شود و پیرامون نزدیکان و منسوبان آنان و سبک زندگی ایشان در اذهان عمومی سئوالات فراوانی مطرح است، طبیعی است که مردم به اصلاحات و اصلاح طلبان و ساز و کاری که این عزیزان ناشناخته در افواه عمومی را بر کشیده و تا جایگاه نمایندگی مردم در مجلس ترفیع داده، بدبین شده و چشم امید بر آن ببندند.
حال طبیعی و عقلانی هم باشد، موسم؛ موسم پاسخگویی و جواب دهی این نمایندگان است که چگونه و چرا اینگونه سرمایه اجتماعی چند ده ساله اصلاح طلبان را منهدم کرده اند؟ حالا دیگر وقت پاسخ است هر چند دیر و فاقد اثر گذاری ملموس اما حداقل حق رای دهندگان و بدنه اجتماعی پاسخ گویی آقایان و نمایندگان منتخب است و مضاف بر آن در بازه زمانی بلند مدت این مسئولیت پذیری حداقلی می تواند ترمیمی و مرهمی باشد بر زخم های عمیق ایجاد شده اما جالب آنجاست که همین اندک انتظار هم خیالی عبث و باطل است.
خبرآنلاین در گفت و گویی با نمایندگان بازمانده از مجلس یازدهم از آنان پرسیده که چه برنامه ای برای دوران پسا نمایندگی دارند. پاسخ ها جالب و قابل توجه است اما آنچیزی که به چشم نگارنده آمد و دستمایه این اندک مقال شد، پاسخ محمدعلی وکیلی نماینده مردم تهران در مجلس دهم بود که اتفاقا از اهالی رسانه است و همصنف و همکار ما گویا!
ایشان در پاسخ به سئوال خبرنگار فرموده اند: «اولویت اول من این است که کار رسانه‌ای انجام دهم و درعین حال اگر جایی به
کمک من نیاز باشد آماده خواهم بود اما اولویت من پیگیری جدی کار رسانه‌ای
است.»
بگذریم از اینکه روزنامه ابتکار پرونده جالبی در طول این چند سال در فضای رسانه ای و در مواجهه با اصحاب رسانه داشته و خدا حضور مجدد و پیگیرانه ایشان در مقام مدیر مسئولی این روزنامه وزین و پر تیراژ! را ختم به خیر کند اما جالب آن بخشی است که ایشان از اعلام آمادگی خود برای خدمت و کمک گفته اند! هر کسی که دستی کوتاه بر آتش سیاست در ایران داشته می داند معنای این حرف آقای وکیلی یعنی تلاش ایشان برای خدمت در منصبی دولتی و پالس موکد برای پذیرش مسئولیت تازه که البته با توجه به سابقه نمایندگی تجربه و مهارت ها و ارتباطات لازم هم فراهم آمده است!
فقط البته برای حقیر سر پا تقصیر این سئوال پیش می آید که این عزیزان با این کارنامه درخشان در دوران نمایندگی و رضایتمندی عمومی از عملکردهایشان که در دو رای دهی مجالس دهم و یازدهم هویدا شد، با کدام انگیزه و اعتماد به نفس آماده حضور غرور آفرین در مناصب تازه می شوند.
هر چند که ایشان در همان پاسخ به سئوال خبرنگار و در ادامه پاسخ کوتاه و موجز خود لزوم تغییر و تحولات در اردوگاه اصلاحات و حرکت در مسیر نو اصلاح طلبی را هم گوشزد فرموده اند که حتما با حضور همین عزیزان و با چسباندن یک واژه نو به اصلاحات ممکن و میسر خواهد شد.
