بحث های هزینه بر اما بی فایده در نفس های آخر پارلمان ناکام
آب در هاون کوبیدن نمایندگان مجلس دهم در روزهای پایانی
اصلاح قانون انتخابات از سوی همه دیدگاه ها و جریان های سیاسی کشور مورد اجماع و اتفاق نظر است، اصولگرایان بر تنظیمات شکلی تاکید و به روند گشاد دستانه نامزد شدن اعتراض دارند و اصلاح طلبان از دیر باز و طی چند دهه گذشته ایرادات ماهیتی به خصوص به نظارت استصوابی و نگاه های انسدادی حاکم بر بررسی نامزدهای انتخاباتی دارند.
سرویس سیاسی خرداد- محمدرضا مشتری: صبح امروز اتفاقات مهمی در ساختمان بهارستان رقم خورده و قانون انتخابات مورد اصلاح و بازنگری نمایندگان مجلس قرار گرفت. فقط نکته ماجرا اینجا بود که این «امروز» در روزهای پایانی و نفس های آخر مجلس دهم بود و از همین حالا هم سرنوشت این قوانین تصویبی محرز و مشخص است و فقط هزینه برگزاری یک جلسه دیگر مجلس از جیب مردم پرداخت شد بدون اینکه هیچ عایدی بتوان از این جلسه انتظار داشت.
به گزارش خرداد، اصلاح قانون انتخابات از سوی همه دیدگاه ها و جریان های سیاسی کشور مورد اجماع و اتفاق نظر است، اصولگرایان بر تنظیمات شکلی تاکید و به روند گشاد دستانه نامزد شدن اعتراض دارند و اصلاح طلبان از دیر باز و طی چند دهه گذشته ایرادات ماهیتی به خصوص به نظارت استصوابی و نگاه های انسدادی حاکم بر بررسی نامزدهای انتخاباتی دارند.
نکته جالب اما آنجاست که پس از رد صلاحیت شمار زیادی از نمایندگان فعلی مجلس و باز ماندن آنان از حضور در انتخابات، به یکباره نمایندگان یادشان آمد که اصلاح قانون انتخابات را که چهار سال مسکوت گذاشته بودند به جریان بیاندازند و از آن جالب تر آنکه نمایندگان اصولگرا هم همراه اصلاح طلبان بر محدود کردن دخالت های استنباطی و سلیقه ای در چارچوب نظارت استصوابی مهر تایید زده و مثلا اعضای شورای نگهبان را موظف کردند که بر اساس استعلام از نهادهای چهارگانه به تایید صلاحیت نامزدها بپردازند و به گزارشات مراجع دیگر استناد و اتکا نکنند و در موارد دیگر هم تا حدود زیادی زمینه برای دخالت های غیر شفاف و برداشت های شخصی در امر تایید صلاحیت ها گرفته شده است اما این قوانین مترقی تصویبی به احتمال قریب به یقین ره به جایی نبرده و شاید در بررسی صورتجلسه های مجلس نمایندگان مجلس دهم می توانند مدعی باشند که برای اصلاح قانون انتخابات تلاش کردند!
اولا که شورای نگهبان بعید است که دایره اختیارات و حوزه عملکردی خود را محدود و محصور کند و از همین الان سشرنوشت این قانون مشخص است.
دوم هم آنکه اگر احتمال انعطافی هم از سورای نگهبان در چنین مواردی میرفت، مربوط به فراهم بودن فضای بیرونی و و اهرم فشار رسانه ای و همنوایی نمایندگان بر سر کار و اصرار مجلس بر نظرش بود، حال آنکه قریب به اتفاق این نمایندگان تا چند روز دیگر کرسی های خود را باید فرو گذاشته و رحل اقامت بر بندند و به قول عامیانه سمبه شان زوری ندارد.
مضاف بر اینکه این اقدام نمایندگان نمی تواند برای آنان پرستیژآور هم باشد که ما برای اصلاح قانون تلاش کردیم و نگذاشتند! چرا که مردم می پرسند شما بعد از اینکه از حیز انتفاع ساقط شدید و امکان نمایندگی دوباره نداشتید این قانون را شاید از سر لجبازی تصویب کردید والا که فرصت فراوان چهار ساله داشتید و کاری نکردید و از ترس آنکه مبادا به تریج قبای کسی بر بخورد، صم و بکم از کنار ایرادات و انتقادات به قانون انتخابات گذشتید شاید که نام خود شما باز هم در میانه کارزار باشدذ و حالا که نیست این اداها هم رنگ و لعابی نه برای مردم نه شورای شورای نگهبان و نه همفکران سیاسی شما دارد.
