استادی از جنس دانشگاه

سرویس سیاسی خرداد/هادی پناهی: دانشگاه سازه ای است که چرخ دنده های پیشرفت و توسعه کشور بر مدار دانش پروری و تخصص نگاری آن به گردش درآمده و مدیران و مسئولین کشور در این مجموعه ساخته و پرداخته می شوند. مدیرانی که اگر به خوبی قوام نیابند و آزموده نگردند تبعات و تاثیرات آن بیش و پیش از هر نکته ای کلیت جامعه را در برگرفته و اثرات مخرب آن بر تمامی سطوح هویدا خواهد شد . این نکته نیز گفتنی است که رشد سیاسی و رشد علمی بالهای پرواز دانشجویان و زمینه ساز تعالی و تصاعد آنان است و اگر آسیبی متوجه این دو ظرفیت شود در عمل پرواز هم میسر نخواهد بود و مع الاسف که در طول چند  سال گذشته بستر و فضای مطلوبی برای تعاطی اندیشه آنگونه که شایسته و بایسته بود در فضای دانشگاه مهیا نشده و لا اقل در زمینه مولفه های توسعه سیاسی دانشگاه های ما بی بهره از فضای نقد و نقادی بوده اند. اگر نگوییم در این 8 سال، لااقل در این 4 سال آخر دولت دهم و دوران وزارت کامران دانشجو فضای ناهمپوشان و تحدید نگرانه بر دانشجو و دانشگاه سایه افکند و سبب گردید که تشکل های سیاسی و کنش معطوف به حوزه سیاست از دانشگاه رخت بربندند .

پس از انتخابات ریاست جمهوری که فردی اعتدال گرا به قدرت رسید و قول کابینه ای کارآمد و دور از افراط را به مردم داد؛ امیدها در دل دانشجویان زنده شد و با ارائه لیست وزرا به مجلس در روز تحلیف ، مشخص شد که مسئولیت سنگین  وزارت علوم بر دوش جعفر میلی منفرد قرار داده شده است .

وزیر پیشنهادی دکتر روحانی دکترای مهندسی برق را از پاریس گرفته و پس از دکتر معین نیز مدتی سرپرستی وزارت علوم را عهده دار بوده است. او معاونت وزارت علوم را به همراه سوابق علمی و مدیریتی ریز و درشت دیگری در کارنامه درخشان خود دارد. وزیری با عقاید اصلاح طلبانه که به همراه زنگنه، آخوندی، ظریف و نجفی اصلاح طلبان کابینه را تشکیل می دهند . با معرفی این وزرا افراطیون اصولگرا و نه البته تمامی آنها شمشیر را از رو بسته و با پیشقراولی رسانه های همراهشان هجمه ها را شروع کردند .اما در بین وزرای پیشنهادی اصلاح طلب بیشترین تمرکز بر روی وزارت انسان ساز علوم و دکتر میلی منفرد از طرف رسانه های اصولگرا معطوف شد.

اولین هجمه ها:

در اولین گام، شریعتمداری که در سر مقاله اش سعی داشت نقش دایه مهربانتر از مادر را بازی کند به نمایندگان مجلس توصیه کرد با عدم رای اعتماد به برخی وزرای پیشنهادی(اصلاح طلبان کابینه) به یاری حسن روحانی بیایند؛ چرا که وی اینگونه می گفت که روحانی در اثر رودربایستی با بزرگان اصلاحات مجبور به وارد کردن نام این افراد در کابینه خود شده است وگرنه خود تمایلی به این کار نداشته است . این سرمقاله که با عنوان رمز شروع هجمه ها می توان از آن یاد کرد بلافاصله و به صورت زنجیره وار در رسانه های اصولگرا منتشر شد .

در گام بعدی نیز این رسانه ها شروع به پروپاگاندای رسانه ای بی فروکاست در سطح جامعه کردند و در این راه مصاحبه های چهره های افراطی جریان تندرو اصولگرا که وزن جبهه سیاسی آنها در انتخابات ریاست جمهوری به خوبی از سوی مردم مشخص شد به کمک آنها آمد . کم کم این رسانه ها فضا را به سوی پرونده سازی نیز کشیدند و با رو کردن بیانیه هایی از طرف اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاهها و تشکل های دانشجویی در اینکه دکتر میلی منفرد فرد شایسته ای برای این پست نیست؛ پا به میدان نهادند . اما تکذیبه ها یک به یک از راه رسید تا اینکه تیر خلاص در اولین کنفرانس خبری رئیس جمهور منتخب به آنها شلیک شد و دکتر روحانی با اعلام اینکه از طرف هیچ فردی برای انتخاب کابینه تحت فشار نبوده و در مجلس با قاطعیت از کابینه پیشنهادی دفاع خواهد کرد، سعی کرد مهر ختامی بر این حاشیه سازی ها بزند.

اما فردای آن روز به جای آنکه به جوابیه  هوشمندانه و  قاطعانه دکتر روحانی توجه شود و فضا به سمت و سوی تعامل نیل یابد، کیهان در موضعی انفعالی با وابسته نشان دادن یک سایت خبری به رئیس جمهور منتخب سعی در القا این مطلب داشت که تمام اطلاعاتی که رو می کند درست و بدون ایراد است  و به این ترتیب نشان داد که علاقه ای برای پایان دادن به این حاشیه سازی ها ندارد.

هجمه پایانی:

با نزدیک شدن به روزهای حساس رای اعتماد؛ افراطیون که دیدند دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند این بار مستقیم و با شمشیرهای از رو بسته وارد گود شدند. طبق معمول هم شروع این هجمه ها این بار با اسم فتنه و با هدایت کیهان بود . بخش قلیلی از  نمایندگان مجلس نیز که با بمباران خبری این رسانه ها همسو شده بودند به هنگامه ای که دیدند نمی توانند هیچ ایرادی به سوابق و کارنامه وزیر علوم بگیرند شروع به تفتیش عقاید کرده و وی را متهم به نقش آفرینی در فتنه و همچنین دست داشتن در حوادث 18 تیر 78 کردند که البته هیچ دلیل مستندی هم در این خصوص ارائه نشد و اثبات نگردیده که وی مرتکب تخلف قانونی در این موارد شده، الا اینکه وی را به همراهی با کاندیدای رسمی انتخابات ریاست جمهوری سال 88 متهم کردند، نکته ای که نه در قانون و نه در اخلاق و عرف منعی بر آن وارد نیست.

با توجه به اینکه از فردا در عمل مجلس در مسیر بررسی رای اعتماد به وزرای پیشنهادی قرار خواهد گرفت این آخرین حربه افراطیون برای تحت تاثیر قرار دادن اکثریت مجلس است . این هجمه های دور از منطق و تندروانه برخی نمایندگان که در درجه اول با فراموش کردن رسالت واقعی خود و تنها به خاطر داشتن عقاید سیاسی مخالف خواهان عدم رای اعتماد به وزرای پیشنهادی هستند بی گمان نمی تواند درراستای منافع ملی باشد. البته این هجمه ها که به شدت از سوی رسانه های اصولگرا در حال پیگیری است؛ بطور قطع با دفاعیه قاطع دکتر روحانی و خود وزرا در صحن علنی مجلس رو به رو خواهد شد اما نکته اینجاست که چرا برای مخالفت سیاسی از این تاکتیک های بیهوده و فرصت سوزانه بهره گرفته می شود.

دکتر میلی منفرد در این راه تنها نبوده و نخواهد بود همانگونه که هرچه قدر موج خبرسازی علیه وی شدت می گرفت اساتید و اعضای علمی دانشگاهها سکوت را مجاز نشمرده و با بیانیه های خود از وی و برنامه هایش اعلام حمایت کردند . در بین نمایندگان مجلس نیزدکتر علی مطهری با ورودش به ماجرا توانست روی دیگر فضای مجلس را بخوبی نمایان کند و نشان دهد که این فضا سازی رسانه ای نتوانسته بر روی اکثریت نمایندگان اثر بگذارد و مجلس آماده یک همکاری تنگاتنگ با دولت برای حل مشکلات کشور است مشکلاتی که در چند سال اخیر بواسطه همین تندروی ها و بی تدبیری ها روند فزآینده ای یافته و بی گمان با تکیه بر اعتدال و تعامل می توان از آن برون رفتی مطلوب حاصل کرد و شاهد بسط فضای تعاملی و همپوشان میان قوای سه گانه بود.