پل پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از ساختمان کاپیتول
سرویس بین الملل خرداد: « استیضاح» اتفاق ساده و آسانی در هیچ اتمسفر سیاسی و در هیچ برهه زمانی نیست به خصوص استیضاح یک رئیس جمهوری آنهم در ایالات متحده آمریکا که در طول تاریخ چند سده ای خود تنها 3 پرونده استیضاح داشته که هیچ یک هم به فرجام غایی و نهایی نرسیده و حتی نیکسون را برای فرار از تبعات آن به استعفا از مقام ریاست جمهوری سوق داد اما این واژه ثقیل و این رویداد مهم نه فقط برای ترامپ خطرناک نیست که یک فرصت ایده آل برای استمرار حضور او در کاخ بیضی شکل واشنگتن است.
به گزارش خرداد، دموکرات ها در مجلس نمایندگان پس از چند ماه جار و جنجال و استماع نظرات شاهدان، رای به استیضاح ترامپ داده و پرونده محاکمه استیضاح آقای رئیس جمهوری را به جریان انداختند اما ترامپ نه تنها در موضع منفعل قرار نگرفته که با شدت و حدت فراوان هم در قالب توئیت های آتشین و هم در نامه ای بلند بالا و تند و تیز از خجالت نانسی پولسی و یاران دموکرات او در مجلس نمایندگان درآمد.
پشت ترامپ البته که به اکثریت نمایندگان جمهوریخواه مجلس سناست که تا این لحظه هیچ نشانه ای از فروگذاری و خدشه بر حمایت تمام عیار آنان از ترامپ دیده نمی شود اما این همه داستان نیست و ترامپ فرآیند استیضاح را به مثابه فرصتی ایده آل برای تمدید حکمرانی بر کاخ سفید و پیروزی در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری آمریکا می بیند.
ترامپ از آن دست سیاستمداران کلاسیک و با پرنسیب و اتوریته خاص این قسم مردان سیاست نیست که استیضاح به عنوان یک چالش جدی برای او به حساب آید که اتفاقا بر عکس جنس این کشاکش استیضاحی و حواشی معطوف به آن بهترین خوراک برای بازیگری سیاستمداری است که جنس مقبولیت و محبوبیت او در فرآیندهای دو قطبی و نزاع های هیجانی و بگیر و نوسانات پر تلاطم سیاسی است.
نمونه آنکه ترامپ پیش تر و در اوج رقابت های انتخاباتی دوره قبل با اتهام جدی و پر سر و صدای ارتباط با روسیه و دخالت نهادهای امنیتی روس در فرآیند انتخابات روبرو شد اما این موضوع نتوانست خدشه ای بر سبد رای او وارد آورد در حالیکه اگر پای یک سیاستمدار کلاسیک به چنین اتهامی باز می شد بی گمان خروج از آن به سادگی ممکن و میسر نبود.
ترامپ در فرآیند استیضاح دو برگ برنده برای ریل گذاری پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 2020 دارد.
اول آنکه او با مظلوم نمایی برای بدنه حامیان سنتی انتخاباتی خود، روی این موضوع مانور خواهد داد که دموکرات ها و سیاستمداران کهنه کار آمریکایی به دنبال زمین زدن رئیس جمهوری هستند که تبلور صدای آنان در بدنه فرسوده سیاست آمریکایی است و می خواهد بر خلاف آنان که سال ها اسیر در فرآیندهای سیاست بازی بودند و به این مردم اصیل آمریکایی توجه نداشتند، حامی منافع آنان و شعار فرست آمریکا باشد و حالا که آنها نتوانستند او را در انتخابات شکست دهند به عناوین مختلف می خواهند سنگ زیر پای رئیس جمهوری منتخب شان بگذارند.
دومین نکته هم آنست که ترامپ از آن روسای جمهوری گفتمان ساز یا کاریزماتیک نیست که در چارچوب های متعارف امکان برون نمایی و عرضه خود را داشته باشد و بهترین عرصه و بستر بازی برای سیاستمداری چون او کنش در فضای دو قطبی و به شدت هیجانی و گسل زا است. این سیاستمداران در فضای دو قطبی اینچنینی با رویکردهای پوپولیستی امکان جلب توجه و عرض اندام دارند و استیضاح دقیقا یک فرصت ایده آل برای ترامپ است که در این بازی تازه خود را عرضه کند، آنچنان که او به بسیاری از وعده های انتخاباتی خود هم به مخاطبان آمریکایی عمل نکرده و یا ضعف هایی داشته که فضای احساسی پسا استیضاحی توجه ها را از آن موارد هم بر می دارد.
البته دموکرات ها که مستاصل از روبرویی با ترامپ غیر قابل پیش بینی و نامتعارف از لحاظ آموزه های سیاسی هستند، چاره ای جز شلیک با این اسلحه سنتی نداشتند، شاید که بتوانند از بن بست سیاسی موجود عبور کنند، به خصوص که آنان کاندیدای شاخصی هم ندارند که بتوانند در برابر ترامپ به میدان رقابت بفرستند اما به نظر میرسد این اقدام انتحاری نتواند دموکرات های حاضر در ساختمان کاپیتول را راضی و خشنود کند.
