دو متن فوق در توئیت رسمی سازمان بهداشت جهانی که ساعتی پیش انتشار یافته، انعکاس داده شده است، اینها نه حرف حسن روحانی است نه وزیر بهداشت نه نماینده مجلس، تعبیر ریچارد برنان کارشناس سازمان بهداشت جهانی است که به ایران آمده و از نزدیک و بیواسطه در جریان ارائه خدمات بهداشتی قرار گرفته و ایران را به عنوان الگویی مناسب برای دنیا در راه مبارزه با کرونا معرفی می کند
سرویس اجتماعی خرداد- رضا رئیسی: در روزهایی که کرونا به بحث اول و آخر همه عرصه ها تبدیل شده و همه شقوق زندگی شهروندی ما از خصوصی ترین لایه ها تا مراودات عام و اجتماعی ما را تحت الشعاع خود گرفته، تکانه های قدرتمند این ویروس مرموز باعث برون نمایی های رفتاری مسبوق به سابقه ای شده که در بحران های اینچنینی بیش تر رخ نمایانده و به ما بابت گفتار و رفتارهایمان تلنگر جدی می زند.
به گزارش
خرداد، مرور واکنش ها در فضای مجازی بازهم حکایت گر آنست که بخش عمده ای از ما شهروندان مطابق معمول همیشه در قالب نگاه صفر و صدی به این معضل تازه آمده که اسمش کروناست و رسمش خطرناک و ضربه اش مهلک نگاه می کنیم، ترجیح می دهیم از لابه لای ده ها خبر و اتفاق و اقدام دقیقا دست روی تاریک ترین نقاط گذاشته و آنها را ملکه ذهن کرده و بالطبع آن به واکنش بپردازیم.
مثلا انتشار یک گراف از شیوع کرونا از کانون اصلی آن در قم بازتاب فراوانی یافته و بسیاری از کاربران به تندی از عدم قرنطینه شهر قم انتقاد کرده و آن را مسبب این وضعیت یعنی شیوع کرونا در کشور خوانده اند.
البته شاید حرف آنها بی ربط هم نباشد و قرنطینه قم می توانست تا حدودی (دقیقا تا حدودی) مانع شیوع اینچنینی کرونا در کشور شود اما نکته آنجاست که باید دید آیا ما امکانات و ظرفیت های این قرنطینه آنی و فوری را داشتیم؟ اساسا چین که پیشقراول قرنطینه بوده بعد از چند روز ووهان را قرنطینه کرد؟ آمار شیوع کرونا در ووهان با آن حجم و ابعاد با قم یکسان بود؟
ایتالیا هم همزمان با ایران اعلام ورود کرونا به کشورش را اطلاع رسانی کرد و اتفاقا 10 شهر را هم قرنطینه کرد اما تا آنجا که آمارهای اعلامی نشان می دهد، شیوع کرونا در ایران و ایتالیا نمودار همسانی داشته و نسخه قرنطینه در آنجا جواب نداده است و ...
اینکه قرنطینه لازم و ضروری بوده و می توانست نسخه شفابخش باشد، البته در تخصص ما نیست و متولیان امر باید پاسخگو بگویند اما قطعا کسانی که این عدم قرنطینه را هم دستمایه حمله و هجمه بی امان می کنند و کرور کرور اتفاقات مثبت و مهم را نمی بینند هم راه به اشتباه می روند.
به این تعابیر دقت کنیذ:
«ایران
از سیستم کنترل اولیه بسیار قوی برخوردار است به طوری که هیات همراه تحت تاثیر
دانش و تعهد کادر درمانی ایران قرار گرفتند. من اطمینان دارم که جهان در مبارزه
خود با کرونا از تجارب ایران خواهد، آموخت»
«راهبردها
و اولویتهای ایران در کنترل کرونا در مسیر درستی حرکت میکند و کارهای مثبتی در
زمینه مدیریت و کنترل، آزمایشگاهها،
اطلاعرسانی و رویکرد کلی دولت انجام گرفته است. حالا به کارهای بیشتری بویژه در
زمینه جمعآوری و تحلیل اطلاعات نیاز است.»
دو متن فوق در توئیت رسمی سازمان بهداشت جهانی که ساعتی پیش انتشار یافته، انعکاس داده شده است، اینها نه حرف حسن روحانی است نه وزیر بهداشت نه نماینده مجلس، تعبیر ریچارد برنان کارشناس سازمان بهداشت جهانی است که به ایران آمده و از نزدیک و بیواسطه در جریان ارائه خدمات بهداشتی قرار گرفته و ایران را به عنوان الگویی مناسب برای دنیا در راه مبارزه با کرونا معرفی می کند.
تفاوت نسبت آمار مبتلایان به مرگ و میرها در کشور ما نسبت به نرم جهانی در روزهای ابتدایی ورود کرونا این شائبه جدی و ناراحتی عمومی را ایجاد کرد که آیا دروغ گویی در کار بوده و پنهان کاری انجام شده است؟ حال آنکه به مرور این آمار منطقی شد و مشخص گردید که ماجرا مربوط به عدم تست گیری و کمبود کیت آزمایش بوده است و با این وصف البته یک انتقاد تازه مطرح شد که چرا از خواص و نمایندگان آزمایش به عمل آمده و مردم عادی این میزان دسترسی را نداشته اند، که البته انتقاد به جا و درستی هم بود و این نقد وارد است و البته که طی این چند روز حجم گسترده ای از کیت آزمایش به کشور وارد شد اما در کنار همه اینها خوبست بدانیم که در چین آزمایش کرونا 17 دلار و در ایالات متحده 143 دلار هزینه داردف خدماتی که در ایران رایگان ارائه می شود و اگر انتقاد روزهای اولیه در مورد عدم آزمایش و خاص نگری ها وارد است که هست خوب است این نکات هم دیده شود.
یا از همه جالب تر آنکه ترکیه بالاخره امروز به اولین مورد کرونا در کشورش اذعان کرد و عربستان نیز تا دیروز یک مورد ابتلا را اعلام کرده بود در حالیکه همه می دانیم بواسطه مسافر پذیری این کشورها قطعا آمار واقعی اعلام نشده است اما در ایران شاهد اطلاع رسانی بی پرده و شفاف هستیم و اینکه گفته می شود در ابتدای بهمن آمار داده نشده است هم نمی تواند برآمده از پنهان کاری سیستماتیک باشد چرا که شیوع بیماری همانگونه که شاهدیم سریع و با انتقال تند است و اگر کرونا در آن روزها شیوع داشت قطعا نمی شد آمار را پنهان کرد و اگر اعلامی هم نشده برآمده از عدم اشراف و آگاهی و فقدان کیت های آزمایش و تست کرونا در روزهای آغازینی باشد که مسئولان البته وجود کرونا را جدی نگرفتند و این خطا و اشتباه آنان بوده است.
کارشناس سازمان بهداشت جهانی که از بیمارستان مسیح دانشوری( از مراکز مبارزه با کرونا) بازدید کرده بود، گفته است:«ایران در زمینه مهار بیماریها به ویژه بیماریهای واگیر از قدرت و
توانمندی قابل ملاحظهای برخوردار است و این توانایی را به خوبی در
بحرانها و بلایا از جمله سیلابهای گسترده ابتدای امسال نشان داده است.»
یا آنکه تیم اعزامی از سازمان بهداشت جهانی، پس از بازدید از مراکز ایرانی،ضمن اظهار شگفتی از راه اندازی شبکه آزمایشگاهی در گستره وسیع در کمتر از
ده روز در ایران، آن را به عنوان یک مدل موفق و مورد توجه این سازمان
دانسته و گفته بودند که شبکه آزمایشگاهی ایران برای ما درس آموختههای زیادی داشت که امیدواریم بتوانیم آن را در سایر کشورها نیز پیاده سازی کنیم.
یادتان هست که چینی آنها ساخت بیمارستان بزرگ ده هزار تختوابی را چگونه در بوق و کرنا کردند و دنیا را تحت تاثیر توانمندی خود در مقابله با کرونا قرار دادند؟ حالا سئوال اینجاست که چند نفر از ما ایرانی ها در شبکه های اجتماعی خود این اظهارات کارشناسان رسمی و متخصص سازمان بهداشت جهانی را به عنوان قدرت شگفت انگیز و جالب توجه متخصصان و کادر درمانی داخلی انتشار داده و به آن افتخار کرده ایم؟ ؟؟؟؟ حتی در کنار غر و لندهای همیشگی و ایراداتی که درست و یا غلط با سرعت روی آن انگشت گذاشته ایم؟؟
مخلص کلام آنکه نقد و اشاره به اشتباهات و کمبود و کاستی ها نه خوب که لازم و ضروری است اما در کنار انعکاس واقعیات و دیدن نکات مثبت،کاش این تجربه کرونا درسی باشد برای ما که از نگاه صفر و صدی به عنوان یک بلیه ملی دست بکشم و واقعیات را بدون حب و بغض های معمول انتشار داده و آگاهی بخشی واقعی را پیشه خود کنیم.