با این اوصاف می توان گفت که خطر کرونا بیش از هر زمان دیگری طنین انداز و فراگیر شده و باید با هر آنچه در توان است به میدان آمده و از هیچ کوشش و اقدامی دریغ نشده و هر گونه مماشات به کنار گذاشته شود.
سرویس سیاسی خرداد- محمدرضا مشتری: نماینده مردم تهران در مجلس در
توئیتی از نمایندگان قم پرسیده است؛ چرا شیوع کرونا در قم تحت الشعاع انتخابات مجلس پنهان شده است؟َ نگارنده مطلب البته به این غلاظ و شدادی معتقد به پنهان کاری نیست و معتقد است که اگر قرار به پنهان کاری بود، 2 روز مانده به انتخابات خبر ورود رسمی کرونا اعلام نمی شد و نکته در مماشات و سهل انگاری و جدی نگرفتن کرونا در روزهای ابتدایی و عدم آزمایش فوری از افراد مشکوک باز می گردد.
به گزارش
خرداد، شوخی گرفتن کرونا البته به روزهای قبل از اعلام و ارتباط هوایی مستمر با چین و فقدان آزمایش موارد مشکوک و غیره.. باز نمی گردد، پس از اعلام رسمی ورود کرونا به کشور هم به دلایل مختلف که از حوصله این مقال خارج است، قم به عنوان کانون اصلی قرنطینه نشد، مرزها به شکل جدی و با سخت گیری بسته نشد، حتی اطرافیان افراد مبتلا به کرونا قرنطینه نشدند، در روزهای ابتدایی حتی مراکز جمعی از مدارس و دانشگاه ها تا سینما و باشگاه ها تعطیل نشد و .... و همه اینها در کنار هم یعنی آنکه ویروس بسیار مسری و سخت مهار کرونا، جدی گرفته نشده و موضوع آنگونه که باید و شاید برای مسئولان جا نیافتاده بود که باید برخورد جدی و مقتدرانه ای برای مهار آن در دستور کار قرار دهند، به قول عامیانه گویا مسئولان نگرفته بودند که این تو بمیری از آن تو بمیری ها نیست! نکته ای که در
اظهارات مسعود پزشکیان نایب رئیس مجلس و وزیر اسبق بهداشت در دولت اصلاحات نیز به طور جد مورد اشاره و تصریح قرار گرفت
طی این چند روز و با ورود کیت های آزمایش البته آمار مبتلایان به شکل قابل توجهی بالا رفته و امروز البته همه رکوردها شکسته شده و یک رشد عجیب و خیره کننده را در آمار مبتلایان به کرونا شاهد بودیم.
امروز 17 اسفند ماه سال 1398
آمار رسمی کرونا در ایران شامل بر این ارقام است:طی 24 ساعت گذشته، 1076 بیمار جدید مبتلا به ویروس کرونا در کشور شناسایی شد و در مجموع تعداد این بیماران در کشور به 5823 نفر رسید.
همچنین در
24 ساعت گذشته 21 نفر از مبتلایان جان خود را از دست دادند و مجموع جان
باختگان این بیماری در ایران به 145 مورد رسید.
با این اوصاف می توان گفت که خطر کرونا بیش از هر زمان دیگری طنین انداز و فراگیر شده و باید با هر آنچه در توان است به میدان آمده و از هیچ کوشش و اقدامی دریغ نشده و هر گونه مماشات به کنار گذاشته شود.
در خبرها البته داشتیم که چندین استان کشور
ممنوعیت ورود مسافران را اعلام کرده اند اما به نظر نمی رسد این اقدام کافی باشد، در کشور کره جنوبی که تقریبا آمار کرونا همسان با ما پیش رفته، چند روزی می شود که میدان دار اصلی مبارزه با کرونا ارتش و نیروهای مسلح شده اند و قوانین بسیار سفت و سخت و جریمه های هنگفت برای کسانی که قرنطینه را بشکنند، وضع شده است.
سئوال اینجاست که چرا در کشور ما چنین سخت گیری هایی اعمال نمی شود؟ مگر نه این است که نیروهای امنیتی و نظامی ما در مقابله با اشرار و نیز بر هم زنندگان امنیت و معترضان سیاسی کف خیابان با سرعت و قاطعیت ورود می کنند و ظرفیت های بالایی در این زمینه دارند، چرا از این ظرفیت ها اکنون بهره گرفته نمی شود؟؟ البته بگذریم از مانور سرکوب کرونا توسط نیروهای ویژه که به شکل نمادین برگزار شده و در این ابعاد کارکرد آنچنانی نداشت و البته می تواند با بسط و تکمیل آن اگر امکانات مهیا باشد، یک نسخه مناسب برای مقابله با بحران شود.
می خواهم بگویم اگر از اعمال اقتدار و برخورد مقتدرانه نیروهای نظامی و انتظامی با موضوعات مخل امنیت و آرامش مردم سخن می گوییم، اکنون دقیقا وقت اعمال این قدرت است، به شهروندان اگر بگوییم که در خانه بنشینید و به مسافرت نروید، شاید 90 درصد مردم گوش کنند اما قطعا ده درصد متخلف هم در این میان خواهند بود که دقیقا همین ها عامل انتشار و شیوع خواهند شد و با خواهش و تمنا هم نمی توان این افراد فاقد شعور اجتماعی را مهار کرد و اینجاست که ورود نیروهای نظامی و انتظامی به مقوله مبارزه با کرونا ضروری می شود.
به نظر می رسد درخواست ا
عضای کمیسیون امنیت ملی از روحانی برای عهده داری ریاست ستاد مبارزه با کرونا پیشنها خوبی باشد و ریاست رئیس شورای عالی امنیت ملی می تواند در این زمینه گره گشا باشد و البته خوبست که اقای رئیس جمهوری با جسارت و شجاعت دستور تعطیلی ادارات را هم با توجه به افزایش آمار و اپیدمی شدن کرونا بدهند که هیچ چیز مهم تر از جان و سلامت شهروندان نیست.