محققان با بهرهگیری از بافت عصبی در راستای تکمیل وظایف محاسباتی، یک "شبه اندام مغزی" را به یک سیستم هوش مصنوعی متصل کردند و این آزمایش گامی بزرگ در مسیر ساخت "بیو کامپیوترها" به شمار میرود.
غزال زیاری: محققان در راستای تقویت قدرت محاسباتی هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی را با یک مدل سه بعدی پیچیده از مغز انسان که از انواع مختلف بافت مغز رشد کرده و در آزمایشگاه ساخته شده، ترکیب کردهاند.
این مدلهای مینیاتوری مغز که "شبه اندام مغزی" یا "مینی مغز" نامیده میشوند، از سال ۲۰۱۳ به شکلهای مختلفی وجود داشتهاند؛ ولی هرگز از آنها به عنوان روشی برای تقویت هوش مصنوعی استفاده نشده بود.
در تحقیقات جدید، از سختافزار محاسباتی سنتیتری برای ورود دادههای الکتریکی به این شبه اندامها و سپس رمزگشایی فعالیت شبه اندامها برای تولید خروجی استفاده میشود. در نتیجه این شبه اندامها تنها به عنوان یک "لایه میانی" در فرآیند محاسبات مورد استفاده قرار میگیرند.
در شرایطی که این روش، از تقلید از ساختار واقعی مغز یا نحوه عملکرد آن فاصله زیادی دارد، اما احتمالا گامی اولیه به سمت ایجاد بیو کامپیوترهایی است که با بهرهگیری از ترفندهایی از زیستشناسی، آنها را قویتر و کارآمدتر از کامپیوترهای سنتی خواهد کرد. در عین حال این متد، بینش عمیقتری را درباره نحوه عملکرد مغز انسان و چگونگی تاثیر آن بر شرایط تخریب کننده عصبی مثل بیماریهایی از جمله آلزایمر و پارکینسون ایجاد خواهد کرد.