روزنامه کیهان در مطلبی با عنوان «افق توافق با ترامپ روشن نیست کشور را معطل نکنید» نوشت:
بررسی روندهای منتهی به مذاکرات روز گذشته در عمان، افق روشنی را برای توافق با ترامپ متصور نمیکند، علیرغم تعهد و اولویت ایران به مسیر دیپلماسی، فقدان طراحی و اتخاذ سناریوهای جایگزین و طرحهای راهبردی در حوزه اقتصاد و معیشت یکی از نگرانیهای جدی افکار عمومی در داخل کشور است. معطل کردن موضوعات به مذاکره ادامه همان مسیر و سم مهلکی است که در دوران برجام، کشور را با خسارت مواجه کرد و منجر به امتیازدهی مذاکرهکنندگان وقت شد.
ظهر دیروز شنبه ۲۳ فروردین، آغاز دور جدیدی از مذاکرات (غیرمستقیم) میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، این بار با میانجیگری مجدد عمان بود. مذاکراتی بر سر برنامه هستهای ایران که به شکل منقطع، مستقیم و غیرمستقیم و همچنین با میانجیگریهای متفاوت، سابقهای بیش از بیست سال داشته و گرچه منجر به تفاهمات و توافقات متعددی همچون توافق بروکسل، بیانیه سعدآباد و برجام شده بود، ولی هیچگاه نتوانست به فشار ظالمانه و سیاست آمریکایی در قبال ایران پایان دهد.
مذاکرات دیروز در شرایطی آغاز گردید که آمریکاییها در حالی که به خواست تیم مذاکرهکننده ایرانی در شکل مذاکرات، زمان مذاکرات و موضوع مذاکرات تن دادند، در عین حال و در ادامه سیاست همیشگی ترامپ در فشار و حمله حداکثری با هدف امتیازگیری بیشتر، تحریمهای جدیدی را علیه ایران وضع کردند. علیرغم تمام چشمپوشیهای خوشبینانه در داخل کشور، روند منتهی به مذاکرات نشانگر این است که طرف آمریکایی قصدی بر اصلاح رفتار خود و عقبنشینی از خواستههای غیرمنطقی خود نداشته و تمام تحرکات وی بر همان مدار همیشگی رفتار ترامپی در سیاست خارجی آمریکا است.
برخلاف اعتماد به وزیر محترم امور خارجه و نمایندگی هوشمندانه تیم مذاکرهکننده هستهای، این تداوم روند ضد دیپلماسی آمریکای ترامپ است که امیدها به تفاهم و توافق را از میان میبرد.
شرایط و بستر کنونی مذاکرات و همچنین رویکرد آمریکایی حتی نسبت به زمان برجام نیز بدتر است و صاحبنظران مشهور آمریکایی و رسانهها و مجلات تخصصی سیاست خارجی در آمریکا نیز دستیابی به یک توافق با ترامپ را بعید دانسته و سهم آمریکا در عدم موفقیت و حیات هر توافق احتمالی را بیشتر از ایران میدانند.
کامفورت ارو، رئیس نهاد مطالعاتی گروه بینالمللی بحران در مقالهای در فارین افرز در توضیح دشواری دیپلماسی اظهار میدارد: در حالی که دولت ترامپ مذاکره را پذیرفته، فشارها بر تهران را افزایش داده است. دولت او اجرای تحریمها را دوچندان کرده است.
وی در ادامه میافزاید: فشار آمریکا باید با اهداف واقعبینانه پیوند داشته باشد. اگر ترامپ واقعاً میخواهد توافقی امضا کند، باید آمادگی نشان دهد که تا حدی انعطافپذیر باشد. مذاکرات ممکن است از هم بپاشد و منطقه را به سوی جنگی سوق دهد که هیچکس خواهان آن نیست و تقریباً بهطور قطع با منافع ایالات متحده نیز در تضاد خواهد بود. کامفورت در ادامه عنوان میکند: برای موفقیت مذاکرات، تهران و واشنگتن باید الزامات دیپلماتیک کلان یکدیگر را نیز به رسمیت بشناسند. ایران در شرایطی که واشنگتن اسلحهای بر شقیقهاش گرفته، حاضر به مذاکره واقعی نخواهد شد. ایران و ایالات متحده تاریخی بهشدت خصمانه دارند. شکافی عمیق از بیاعتمادی میان دو کشور وجود دارد که دیپلماسی برای پر کردن آن با دشواری مواجه است
در همین راستا سیانان نیز در گزارشی بر اختلافات طرف آمریکایی درباره چگونگی برخورد با ایران در مذاکرات هستهای پیشرو اذعان کرد.
در اعتراف این رسانه تحلیلی آمده است: در حالی که ترامپ همچنان از تهدید احتمال جنگ در صورت شکست مذاکرات با ایران استفاده میکند، سایر مقامات آمریکایی لحن بسیار ملایمتری نسبت به این مذاکرات در پیش گرفتهاند. ترامپ روز چهارشنبه گفته بود: «اگر نیاز به اقدام نظامی باشد، ما اقدام نظامی خواهیم کرد. بدیهی است که اسرائیل در این امر بسیار دخیل خواهد بود. آنها رهبر (این عملیات نظامی) خواهند بود.» ویتکاف، نماینده آمریکا در مذاکره با ایران اواخر ماه گذشته تأکید کرده بود که یک راهحل دیپلماتیک با ایران در دسترس است. وی همچنین در مصاحبهای با چهره رسانهای نزدیک به ترامپ تاکر کارلسون، قدرت نظامی ایالات متحده را ستود، اما سریعاً این توضیح را اضافه کرد که: «این، یک تهدید نیست.» این مقام آمریکایی گفته بود: «اگر ایرانیها به این برنامه گوش میدهند، باید بگویم این من نیستم که تهدید میکنم. این رئیسجمهور است که این اختیار را دارد.» یک مقام سابق آمریکایی که پیشتر با ایران در مورد مسائل هستهای مذاکره کرده بود نیز بدون تهدید به اقدام نظامی، مذاکرات پیشرو میان تهران و واشنگتن را نقطه شروعی برای هر دو طرف توصیف کرده بود که میتوانند از آن طریق بررسی کنند که آیا مذاکرات بیشتر اصلاً امکانپذیر هست یا خیر.
این در حالی است که بنابر مقاله سی ان ان برخی مقامات آمریکایی گفتهاند که آمریکا ممکن است ایران را به سمت برچیدن کامل برنامه هستهای خود، از جمله بخش غیرنظامی آن، که تهران طبق معاهده هستهای سازمان ملل متحد حق دستیابی به آن را دارد، سوق دهند. رویکرد ترامپ در قبال تعهد آمریکا در برجام، پیشتر نیز در مقاله فرید زکریا در یادداشتی در واشنگتن پست در مرداد ماه ۱۴۰۳، مورد انتقاد قرار گرفته بود. او سیاست فشار حداکثری ترامپ در قبال ایران در دور اول ریاست جمهوری وی را شکست خورده و غیر بازدارنده عنوان کرد و به شکل ناخودآگاه ایران را در بیاعتمادی به ترامپ محق میدانست.
این موارد گوشه کوچکی از اذعان صاحبنظران آمریکایی به دشواری مسیر مذاکره با ترامپ و بیتعهدی وی حتی نسبت به توافقاتی است که خود او در شکلگیری آن نقش داشته است.
نمونه دیگری از این موضوع مربوط به توافق نفتا است که میان آمریکا، مکزیک و کانادا وضع گردیده بود و در دور اول ریاست جمهوری ترامپ مورد بازنگری و انعقاد توافقی جدید قرار گرفته بود، ترامپ اکنون حتی به توافقی که خودش در دور اول ریاست جمهوری وضع کرد انتقاد داشته و از توافق و تفاهمی جدید میان سه کشور سخن به میان میآورد.
در برابر تمام تحلیلهای داخلی و بینالمللی درباره مذاکرات جدیدی که از روز گذشته آغاز شده است، لزوم طراحی سناریوهای جایگزین در سیاست خارجی و همچنین اتکای به طرحهای راهبردی برای بهبود اقتصاد کشور و خنثی سازی ابزار فشار تحریم، الزامی به نظر میرسد. اگر علل سوءمدیریت و وضعیت نامساعد کشور در مرداد ماه ۱۴۰۰ و در پایان دولت روحانی مورد بررسی قرار گیرد، بدون شک مهمترین علت عقبگردی که در روند توسعه کشور به وقوع پیوست، بیبرنامگی و خلاصه شدن تمام راهکارهای دولت روحانی در برجام بود. دولت روحانی به بهانه و بهای برجام، تمام شئون اجرائی ایران را به مذاکرات گره زد و به این سبب سوءمدیریتها و ناترازیهای شدیدی در دهه ۹۰ رخ داده و به وقوع پیوست.
وضعیت امروز صنعت برق بیش از هر زمانی، ناشی از ترک فعلی است که دولت یازدهم و دوازدهم در حوزه توسعه زیر ساختهای انرژی انجام داده و به بهانه و بهای مذاکره و دیپلماسی از آن غفلت ورزید.
رکوردشکنی نقدینگی، ایجاد رکود در دور اول ریاست جمهوری روحانی، رکوردشکنی تورم، رکوردشکنی نرخ دلار و دیگر ارزها، پایینترین میزان فروش و صادرات نفت و ناتوانی دولت وی در دوران کرونا گوشهای کوچک از نتایج بیبرنامگی و غفلت از برنامهریزی به واسطه اتکای مذاکره بود. دولت روحانی با عیان شدن ناکارآمدی برجام در برابر رژیم تحریمهای آمریکا در همان زمان دولت دموکرات اوباما و سپس خروج بیکیفر آمریکا در اردیبهشت ۹۷، کشور را وارد بحرانی عظیم کرد که تبعات آن همچون وضعیت فعلی ناترازیها و اثر رشد نقدینگی همچنان کشور را با مشکلات عظیم روبهرو ساخته است. این جدای از سازوکار مکانیزم ماشه بود که نهتنها نقشی در کیفر آمریکا نداشت که امروز ناخواسته به ابزاری در دست آنان علیه کشورمان در سال پایانی برجام تبدیل شد.
سرافرازی و شکست دولت پزشکیان بیش از هرچیز وابسته به این است که با مذاکره و یا بدون مذاکره تا چه حدی اقتصاد و معیشت مردم را بهبود بخشد و روند توسعه اقتصادی کشور را شدت بخشد.
علم سیاستگذاری بیش از هر چیز موفقیت را ناشی از سناریونویسیهای متعدد در برابر هر عکسالعملی میداند و بر همین اساس طراحی مسیرهای جایگزین و پلن بی، خسارت شکست سناریو و مسیر جاری را تا حد زیادی کم و خنثی خواهد کرد.
در شرایطی که تجربه سالهای گذشته نشان داده آمریکاییها بهخصوص آمریکای ترامپ اهل پایبندی به تعهدات بینالمللی نیست و هرگاه منافع خود را در خطر ببیند، حتی از امضای رسمیشان نیز عبور میکنند، همچنان برخی در داخل چشمانتظار نتیجهای نامعلوم از مذاکراتی هستند که بارها آزموده شده و نتیجهاش، تشدید فشارهای معیشتی بر مردم و سوءاستفاده دشمن از بسترهای دیپلماتیک برای وقتکشی بوده است.
سؤال روشن و صریح اینجاست: اگر طرف مقابل در مذاکرات نه ارادهای برای رفع تحریمها دارد و نه صداقتی در پایبندی به توافقات گذشته، چرا باید معیشت مردم را به طناب پوسیده مذاکره گره زد؟ آیا عقلانیت و تدبیر حکم نمیکند که به جای نگاه به بیرون، توانمندیهای داخلی را فعال کنیم و از ظرفیتهای موجود برای بهبود وضعیت اقتصادی بهره ببریم؟
واقعیت آن است که آمریکا در طول سالهای گذشته نشان داده است که هدفش از مذاکره، رسیدن به توافق برد-برد نیست؛ بلکه به دنبال گرفتن امتیاز بدون پرداخت هزینه است. از اینرو، تعلل در تصمیمگیری اقتصادی و معطل نگاه داشتن برنامههای اصلاحی به امید باز شدن قفل مذاکرات، بازی در زمین دشمن است و نتیجهای جز افزایش فشار بر سفره مردم نخواهد داشت.
در چنین شرایطی، اولویت نخست مدیران اجرائی کشور باید طراحی و اجرای «پلن B» باشد؛ یعنی مجموعهای از راهبردهای اقتصادی و سیاسی برای خنثیسازی تحریمها، تقویت تولید داخلی، افزایش صادرات غیرنفتی، کنترل بازار ارز و بهبود نظام توزیع و نظارت بر قیمتها. معطل نگه داشتن کشور به امید تعهد و رغبت آمریکا به مذاکره، آن هم در شرایطی که در همان ایام اجرای برجام نیز تحریمها بهصورت مؤثر لغو نشد، نه با واقعیتهای میدان سیاست سازگار است و نه با منافع ملی.
امروز نیاز مردم، «امید حقیقی» است نه وعدههای تکراری. امیدی که از درونزایی اقتصاد، مقابله هوشمندانه با جنگ رسانهای و حرکت برای بیاثر کردن تحریمها نشأت بگیرد. نمیتوان به دشمنی که اقتصاد ایران را نشانه رفته، اعتماد کرد و در عین حال انتظار بهبود معیشت داشت.
مذاکره، اگر در جای درست و با پیششرطهای دقیق انجام شود، میتواند ابزار باشد، اما نباید به آن بهعنوان هدف نگاه کرد. هدف، عزت ملی و رفاه مردم است.
سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه، عصر دیروز (شنبه) پس از پایان گفتوگوی غیرمستقیم با هیئت آمریکایی به ریاست استیو ویتکاف گفت: حدود دو ساعت و نیم گفتوگوهای غیرمستقیم داشتیم، با همت و زحمت وزیر خارجه عمان که بین دو هیئت در حال رفت و آمد مرتب بود. وزیر خارجه بیان کرد: حدود چهار بار این رفت و آمد انجام و دیدگاههای طرفین به همدیگر منتقل شد.
وی در تشریح فضای جلسه گفت: به عنوان جلسه اول جلسه سازندهای بود و در یک محیط آرام و بسیار محترمانه برگزار شد.
رئیس دستگاه دیپلماسی افزود: هیچ زبان غیر مناسب به کار گرفته نشد و طرفین تعهد خودشان را برای پیشبرد این گفتوگوها تا رسیدن به توافقی که مطلوب دو طرف باشد و از موضع برابر صورت بگیرد، نشان دادند.
عراقچی افزود: قرار ما بر این شد هفته آینده احتمالا شنبه آینده مجددا دور دوم برگزار شود. در جلسه بعدی ما وارد چارچوبهای کلی که یک توافق میتواند داشته باشد، بشویم و ببینیم تا کجا میتوانیم این پروسه را جلو ببریم.
وی اظهار داشت: مسلما نه ما و نه طرف مقابل خواهان مذاکره بیحاصل و گفتوگو برای گفتوگو و اتلاف وقت و مذاکرات فرسایشی اصلا نیستیم و طرف آمریکایی هم گفتند مطلوبشان توافقی است که در کوتاهترین زمان به دست بیاید.
وزیر خارجه بیان کرد: مهم محتواست و اینکه بر چه مبنایی مذاکره کنیم در این جلسه امروز به مبنای مذاکراتی خیلی نزدیک شدیم.
رئیس دستگاه دیپلماسی درباره گفتوگوی وی و ویتکاف در زمان ترک محل گفتوگو با حضور وزیر خارجه عمان اظهار داشت: امر معمولی بود در هنگام خروج دو هیئت با هم برخورد داشتند و چند دقیقهای گفتوگو کردیم، این یک امر پذیرفته شدهای است. در برخورد با دیپلماتهای آمریکایی همیشه نزاکت دیپلماتیک را رعایت کردیم و این بار هم در همان حد در حد یک صحبت اولیه سلام و علیک انجام شد و بعد محل را ترک کردیم. چیز فوقالعادهای نبود.
بقایی سخنگوی وزارت امور خارجه نیز پیش از عراقچی در گفتوگویی درباره گفتوگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا که ساعت ۱۵ شنبه به ریاست سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران و استیو ویتکاف نماینده آمریکا در امور غرب آسیا در مسقط و با وساطت وزیر خارجه عمان آغاز شد، گفت: گفتوگوهای غیرمستقیم بین ایران و آمریکا به ریاست آقای عراقچی و استیو ویتکاف حدود ساعت ۱۵:۲۰ دقیقه به وقت عمان با وساطت وزیر خارجه عمان شروع شده است.
وی افزود: عراقچی در بدو ورود به مسقط نشستی را با وزیر خارجه عمان داشت در آن جلسه درباره نحوه انجام کار و پیشبینیهایی که میزبان عمانی برای انجام گفتوگوها داشته، تبادل نظر کرد و از آن فرصت استفاده شد برای تسلیم مجمموعهای از نقطه نظرات و پیشنهادات ایران به طرف آمریکایی که منتقل شد.
سخنگوی وزارت امور خارجه درباره هدف ایران از این گفتوگوها بیان کرد: هدف ایران خیلی مشخص است ما یک هدف بیشتر نداریم و آن تأمین منافع ملی ایران است.
وی افزود: ما یک فرصت واقعی و صادقانه به دیپلماسی میدهیم برای اینکه با گفتوگو بتوانیم موضوع هستهای را از یک طرف و مهمتر از آن برای ما رفع تحریمها را پیش ببریم.
بقایی ادامه داد: ایران در این چند دهه از عمر خود ثابت کرده به دیپلماسی در عمل پایبند است و در موضوع هستهای در این دو دهه این را بهخوبی در عمل اثبات کرده است.
بقایی بیان کرد: این گفتوگوها نشانگر عزم ایران برای تأمین منافع ملی مردم ایران با ابزار دیپلماسی است و فرصت و آزمونی است که طرف مقابل جدیت و نیت خود را نشان دهد. امروز یک روز مهم و تعیینکننده است که این رویکرد سازنده و مسئولانه ایران قدر دانسته شود.
این دیپلمات ارشد ایرانی درباره حاشیهسازیهای صورت گرفته از سوی برخی رسانهها از جمله رویترز گفت: ما با این حاشیهسازیها ناآشنا نیستیم هم به جهت جایگاه ایران و هم به دلیل منافع متعارضی که در رابطه با هر نوع تعاملی در خصوص مباحث مرتبط با موضوع هستهای ایران در بین بازیگران مختلف وجود دارد. این حاشیه سازیها که عمدتاً با اشاره به منابع آگاه و یا مقام نزدیک به مذاکرات صورت میگیرد و اخیرا به مقامهای عمانی اشاره کرده، مطلقا چنین چیزی صحت ندارد.
وی اضافه کرد: عمانیها بهخوبی وظایف خودشان را میدانند و در این زمینه از گذشته حرفهای عمل کردند. همه مطالبی که گفته شده از جمله توسط رویترز که متأسفانه سابقه طولانی در خبرسازی و تهیه گزارشهای گمراهکننده دارند، همه تکذیب میشود و هیچ مبنایی ندارد.
سخنگوی وزارت خارجه درباره اینکه این گفتوگوهای غیرمستقیم امروز چقدر زمان میبرد؟ خاطرنشان کرد: این یک شروع است و طبیعی است در این مرحله طرفین مواضع مبنایی خود را از طریق واسطه عمانی در اختیار همدیگر قرار دهند و لذا خیلی انتظار نداریم این دور از مذاکرات طولانی باشد.